Ik blik altijd terug op het jaar met mijn familie tijdens Kerst. Het leek me fijn om dat vaker te doen. Ook wilde ik graag een stok achter de deur om te blijven tekenen.
Ik vond de kortere intervallen tussen de workshops erg fijn. Daardoor is het makkelijker om tussendoor alert te zijn. Even stilstaan bij de vraag, wat is plezierig en wat wil ik eigenlijk graag? Dat zijn vreselijk moeilijke vragen. Door de workshops voel je weer het vertrouwen dat de antwoorden op die vragen vanzelf komen, als je naar binnen gaat en rust neemt.
Reflecteren met mijn familie is altijd achteruit. In deze workshops zit ook het vooruitkijken: waar ga je de komende tijd meer aandacht aan geven? Doordat je dat steeds opnieuw doet gaat er een rode draad ontstaan.
Aafke doet het op een luchtige en speelse manier. We zijn vaak zo prestatie gericht, zij creëert een sfeer van mildheid, niet per se moeten en dat is heel prettig. Ik kom altijd luchtig, vrolijk en met een inzicht uit zo’n workshop. Wat ik ook wel grappig vind, je ziet de andere deelnemers maar af en toe. Toch heb je wel het gevoel dat je met z’n allen bezig bent.
